มาตรฐานความประพฤตินักเรียนในปัจจุบันเป็นไปในรูปแบบเดียวกัน
ไปหมดทุก ๆ โรงเรียน ความรับผิดชอบ ลดน้อยถอยลง ความมีมารยาท ขาดตกบกพร่องเป็นอย่างมาก ความสุภาพอ่อนโยน เหือดหาย นี่แหละที่ครูในยุคพ.ศ.นี้ต้องเผชิญกันอยู่ และต้องเผชิญกันต่อไป
ความยุ่งเหยิงที่ถาโถมสู่ครูเรา ทำให้เวลาในการทำหน้าที่ครูแท้ ๆ ลดน้อยลง เกิดภาวะความเครียดเข้ารุมเร้า ด้วยบรรยากาศการเรียนการสอนในชั้นเรียน คนที่อยู่ก็ต้องทรหดอดทนกันต่อไปนะครับ
โบกมือบ๊ายบาย เพื่อน ๆ พี่ ๆ ทุกท่าน ครูเก่าครูแก่แห่งวรนารีเฉลิม
ลดน้อยถอยลงไปอีกหลายท่านอย่างน่าเสียดาย ไปแล้วหันหลังกลับมาเยี่ยม พวกเราชาววรนารีเฉลิม บ้างนะ อย่าลืมเสียล่ะ
ครู
ครูมิใช่ช่างปั้นอันวิจิตร แต่ต้องคิดวาดวางกางแผนผัง
ครูมิใช่นายทุนหนุนกำลัง ต้องเก็งทั้งขาดทุนตุนกำไร
ครูมิใช่พ่อค้านายพาณิชย์ ดีดลูกคิดคาดการณ์ด้านไหนไหน
แต่ยังเป็นผู้ค้าอย่างเต็มใจ ยอมขาดทุนตลอดไปชั่วนิรันดร์
ครูมิใช่นักปกครองช่ำชองศึก แต่ก็คึกคะนองปกป้องขั้น
ครูมิใช่นักวิชาการเชี่ยวชาญครัน แต่โชกโชนด้วยผูกพันวิชาการ
ครูมิใช่นักแสดงโลกแสงสี แต่สวมบททุกที่ด้วยอาจหาญ
ครูมิใช่ผู้กำกับผู้บงการ แต่เฉียบขาดในแผนงานการบัญชา
ครูมิใช่นักพากย์ฝีปากจัด แต่สัมผัสการพากย์ยากจะหา
ครูมิใช่ผู้ทรงศีลธรรมจรรยา แต่เมตตาแผ่เผื่อเกื้อการุณย์
นี่แหละครูเป็นได้หลายสถาน ทุกเหตุการณ์ช่วยฉุดช่วยอุดหนุน
ช่วยเผื่อแผ่แก้ไขช่วยค้ำจุน ผู้มีคุณเปี่ยมแปรอย่างแท้จริง
http://www.mettadham.ca/teacher%27s%20poem1.htm
อ.กิตตินันท์ อีกท่านหนึ่งที่เกษียณแต่ไม่ได้ร่วมถ่ายภาพ
